ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ

   
                     

                     ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

 Ο ναός των Αγίων Ασωμάτων, ρυθμού απλού τετρακίονος σταυροειδούς εγγεγραμμένου με νάρθηκα, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα Αθηναϊκού Βυζαντινού ναού της περιόδου αυτής. Βασικό χαρακτηριστικό του αποτελεί ο τυπικά «Αθηναϊκός» τρούλος,  με μαρμάρινα τόξα και κιονίσκους στις γωνίες. 
 

 Είναι κατασκευασμένος από λαξευμένη πέτρα περιτοιχισμένη από οπτόπλινθους, ενώ στη βάση των τοίχων υπάρχουν μεγάλοι λίθοι σταυροειδώς τοποθετημένοι.
 

 Η ανατολική πλευρά του ναού καταλήγει εξωτερικά στο γνωστό τρίκογχο τύπο. Η μεγαλύτερη κόγχη έχει ένα δίλοβο παράθυρο, ενώ οι άλλες δύο από ένα μονόλοβο.

The main door of the temple (on the west side) is decorated with marble pillars and a pillar, while the upper one is covered with elegant blinds. At the same time the visitor's attention is drawn to the two horizontally decorated ceramic beams with hollow symbols.

 Η μικρότερη θύρα του ναού (στη βόρεια πλευρά) διακοσμείται από μια πεταλοειδή αψίδα, εμπνευσμένη από την ισλαμική αρχιτεκτονική.
 

 Σε κάθε μία από τις πλάγιες πλευρές του ναού (βόρεια και νότια) κυριαρχεί η ύπαρξη ενός μονόλοβου παραθύρου, χωρίς περιβάλλον τόξο και σε ψηλότερο σημείο στο κέντρο του ναού ενός δίλοβου.

 Εσωτερικά οι τέσσερις κίονες του ναού είναι μονολιθικοί, χωρίς βάσεις αλλά με ιωνικές βάσεις στην θέση των κιονόκρανων.
 

 Στις γενόμενες εργασίες αποκατάστασης του ναού, απεκαλύφθησαν ιδιαίτερα φθαρμένες τοιχογραφίες, οι οποίες όμως είναι σαφώς μεταγενέστερες της ανεγέρσεως του ναού.

ΜΑΡΜΑΡΟ

Το μάρμαρο είναι πέτρωμα αποτελούμενο από ασβεστίτη (CaCO3) ή και από το συνδυασμό των ορυκτών ασβεστίτη (CaCO₃) και δολομίτη ((Ca,Mg) (CO₃)₂) και έχει δημιουργηθεί από την μεταμόρφωση ασβεστόλιθων, δηλαδή ιζηματογενών ανθρακικών πετρωμάτων. Η λέξη ετυμολογείται από την αρχαιοελληνική μάρμαρος, δηλαδή «λαμπερός λίθος». Κατά την ομηρική εποχή την έννοια μεγάλου ογκόλιθου, ανεξαρτήτως σύστασης του πετρώματος, ενώ αργότερα με την εξέλιξη της πετρογραφικής και γεωλογικής έννοιας, χρησιμοποιούνταν για να καλύψει τις κατηγορίες εκείνες των πετρωμάτων που προέρχονται από τη μεταμόρφωση ασβεστολίθων ή δολομιτών.

Εξόρυξη του παγκοσμίου φήμης Πεντελικού Μαρμάρου Διονύσου

ΑΣΒΕΣΤΟΛΙΘΟΣ

Είναι γνωστό ότι ο ασβεστόλιθος είναι από τα πιο ευρέως 
διαδεδομένα πετρώματα σε ολόκληρο τον κόσμο και αποτελούν τη βάση για πολλές εφαρμογές που αφορούν κυρίως αδρανή και δομικά υλικά. Η εκτεταμένη ζήτηση των ασβεστολιθικών προϊόντων οδηγεί σε συνεχή αναζήτηση και εξόρυξη ασβεστολιθικών κοιτασμάτων κατάλληλων για συγκεκριμένες χρήσεις. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και την παραγωγή μεγάλων όγκων ασβεστολιθικών παραπροϊόντων τα οποία τις περισσότερες φόρες μένουν αναξιοποίητα. Επομένως κάποια μελέτη που να αφορά στα παραπροϊόντα ασβεστολιθικών και την πιθανή αξιοποίηση τους σε διάφορες εφαρμογές θα ήταν κάτι συμφέρον οικολογικό αλλά και οικονομικό.

Πηγή: https://bit.ly/2PXx3X8

ΚΟΓΧΥΛΙΑΤΗΣ ΛΙΘΟΣ

Ασβεστολιθικό πέτρωμα θαλάσσιας φάσης το οποίο αποτελείται από κελύφη κυρίως μαλακίων (ελασματοβραγχίων και γαστεροπόδων), τα οποία έχουν συγκολληθεί ισχυρά με ορυκτή κόλλα ασβεστίτη. Η όψη του είναι πολύ πορώδης, ενώ, εξεταζόμενος μακροσκοπικά, εμφανίζει σωρεία από κελύφη, με λίγη ορυκτή κόλλα από μικροκρυσταλλικό ασβεστίτη. Χαρακτηριστικός είναι ο κ.λ. με πρίσματα από inoceramus (ελασματοβράγχιο), του οποίου τα πρισματικά κελύφη δεν αφήνουν σχεδόν καθόλου θέση στο τσιμέντο. Στην Ελλάδα, υπάρχει σε πολλές περιοχές, κυρίως στη Ραφήνα, στον Πειραιά, στον Ισθμό της Κορίνθου κ.α., συνήθως μέσα σε νεογενείς αποθέσεις. Χρησιμοποιείται ως δομικό υλικό. Στη στρωματογραφία, υπάρχει μια υποδιαίρεση του γερμανικού τύπου, τριασικού, που ονομάζεται του κ.λ.· η φάση όμως αυτή του τριασικού αποδείχθηκε ότι είναι τοπικής σημασίας (βόρεια Γερμανία). Σύμφωνα με αυτόν τον τύπο, το τριασικό υποδιαιρείται σε: keuper (νέος ερυθρός ψαμμίτης) χερσαίας ή λιμναίας φάσης· muchelkalk (κ.λ.) θαλάσσιας (ενδοχωρικής) φάσης· και buntsandstein χερσαίας ή λιμναίας φάσης. Κογχυλιάτης λίθος, ασβεστολιθικό πέτρωμα που αποτελείται από ισχυρά συγκολλημένα κελύφη.

Πηγη https://greek_greek.enacademic.com

https://bit.ly/2OntHtW

Γρανίτης

Ο Γρανίτης είναι ένα διαδεδομένο, φυσικό πυριγενές, πλουτώνιο πέτρωμα με κοκκώδη ιστό και όξινη σύσταση με μεγάλη σκληρότητα. Ανήκει στα πλουτώνια πυριγενή πετρώματα επειδή δημιουργήθηκε από την στερεοποίηση και κρυστάλλωση του μάγματος στο εσωτερικό του φλοιού σε μεγάλο βάθος, γι' αυτό διαθέτει ολοκρυσταλλικό, κοκκώδη ιστό. Το όνομά του μάλιστα προέρχεται από την λατινική λέξη granum, δηλαδή κόκκος και οφείλεται στην κοκκώδη υφή του. Ένα πλουτώνιο πέτρωμα, για να χαρακτηριστεί ως γρανίτης, πρέπει υποχρεωτικά να περιέχει αστρίους, (αλκαλικούς αστρίους και πλαγιόκλαστα) και χαλαζία, συνήθως όμως, εκτός από τα υποχρεωτικά συστατικά, οι γρανίτες περιέχουν σιδηρομαγνησιούχα ορυκτά, (μαρμαρυγίες, αμφιβόλους, πυροξένους κ.α.) και σύνδρομα, (ζιρκόνια, απατίτη, τιτανίτη κλπ.). Η σύστασή του καθορίζει και το χρώμα του. Χρησιμοποιείται κυρίως ως διακοσμητικό υλικό σε κτήρια.

 Πηγη

https://bit.ly/2XAsa8m

Στοά Αττάλου

Το οικοδομικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε απηχεί τη φροντίδα για πολυτέλεια: από λευκό πεντελικό μάρμαρο ήταν οι κίονες της δυτικής πλευράς, που έβλεπαν στην πλατεία της Αγοράς, καθώς και οι κίονες στο εσωτερικό της στοάς και τα επιστύλια. Από κυανό-γκρίζο υμήττιο μάρμαρο ήταν οι βαθμίδες και ο στυλοβάτης των δύο ορόφων, ο τοιχοβάτης, οι ορθοστάτες, η ταινία που διέτρεχε τον τοίχο της πρόσοψης, καθώς και οι παραστάδες των θυρών και η εσωτερική κλίμακα με την οποία επικοινωνούσαν οι δύο όροφοι. Τα υπόλοιπα τμήματα των τοίχων ήταν από σκληρό πειραϊκό ακτίτη. Οι θεμελιώσεις ήταν από κροκάλες. Επιχρωμάτωση χρησιμοποιήθηκε για το χαμηλό στηθαίο που ένωνε τα μετακιόνια διαστήματα στην εξωτερική κιονοστοιχία του ορόφου (μπλέ και κόκκινο)

Υμήττιο μάρμαρο

 Το μάρμαρο αυτό είναι γνωστό σαν “υμήττιο μάρμαρα”, και χρησιμοποιήθηκε κατά τους αρχαιοελληνικούς χρόνους για την κατασκευή απλών μνημείων.Το Μάρμαρο του Υμηττού έχει συμπαγή μακροκρυσταλλικό ιστό. Κατά θέσεις το πέτρωμα αποτελείται από μάζα τόσο λεπτοκοκκώδη που η όλη εμφάνισή του δίδει την εντύπωση στυφρού ασβεστόλιθου. Τέλος, έχει μία γαλάζια και γκρίζα απόχρωση που το καθιστά ξεχωριστό από το μάρμαρο της Πεντέλης. 

Πηγή: https://bit.ly/384DQ7X  

Πειραϊκό ακτίτη

 Ο πειραϊκός ακτίτης έχει  λευκόφαιο χρώμα και σημαίνει λίθος εκ της Ακτής. Στην ουσία πρόκειται περί ενός είδους      ασβεστόλιθου που οι ειδικοί τον ονομάζουν Μαργαϊκό Ασβεστόλιθο.Πολλά έργα της αρχαίας εποχής είχαν οικοδομηθεί με τον λίθο αυτό μεταξύ άλλων και το αρχαίο τείχος του Πειραιά αλλά και διάσπαρτα μνημεία σε όλη την Αττική.

Πηγή: https://bit.ly/2sP44eH